niedziela, 25 kwietnia 2010

piątek, 23 kwietnia 2010

Samotność

[...] uczucie samotności potężnieje, kiedy próbujemy mu się sprzeciwiać, a słabnie, kiedy najzwyczajniej w świecie je ignorujemy.


Być człowiekiem oznacza mieć wątpliwości i mimo to iść dalej swoją drogą.




Nasze skarby

[...] nigdy nie dostrzegamy skarbów, które mamy przed oczyma. A wiesz, dlaczego tak się dzieje? Bo ludzie nie wierzą w skarby.


... nasza druga połowa nie koniecznie musi być taka jak my

Jak mam rozpoznać swoją Drugą Połowę? Nie bojąc się ryzyka. Ryzyka porażki, odrzucenia, rozczarowań.Nigdy nie wolno nam rezygnować z poszukiwania Miłości. Ten, kto przestaje szukać, przegrywa życie.



[...] usta zamykają się wtedy, gdy mają do powiedzenia coś ważnego.




Bo w oczach tkwi siła duszy!


spacerkiem przez życie...

... Od czasu do czasu lubię się przejść i spojrzeć na swoją okolicę. Jest to dobry sposób aby dostrzec piękno otaczającego nas świata:) Przed świętami ujrzałąm piękno Głogowa - mojego miasta, w którym nie bez powodu się dobrze czuję. Bo to wspaniale jest móc oddychać i otaczać się pięknem przyrody w swoim rodzinnym mieście.


Zapraszam na krótki spacer nad Odrę tak aby każdy mógł się nacieszyć GŁOGOWSKIM pięknem.










Radość życia

Na ostatnim spacerze miałam okazję zobaczyć, podziwiać młodych ludzi, któzy z ochotą
i ogromną radością robią to co kochają - nie poddając się przy tym gdy coś nie wyjdzie. Takich ludzi młodych potrzeba nam więcej. Przecież każdy by przeżyć powinien mieć i robić to co kocha. Młodym sportowcom życzę sukcesów oraz wytrwałości w dążeniu do swoich marzeń.


A oto kilka zdjęć, które zrobiłam będąc we właściwym miejscu o właściwej porze:)





niedziela, 11 kwietnia 2010

W obliczu tragedii....

Wczorajsza data przejdzie do historii. Stanęliśmy w obliczu tragedii.

Czym jest ludzkie życie w momencie katastrofy? Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą!!! Zostają po nich buty i telefon głuchy!!! Zginęło wiele ludzi - lubianych i mniej lubianych - jednak ludzi. Od wielu odeszli bliscy - pozostało po nich tak jak na nabożeństwie w lasku - puste krzesło. W obliczu takiej klęśki jaką jest utrata bliskiej osoby życie jest warte. Jest jak malutki liść i byle podmuch wiatru może go strącić. Nasze życie jest kruche, jest pyłkiem dlatego szanujmy się, kochajmy i cieszmy ze wspólnie spędzonych chwil.

Z rodzinami ofiar wczorajszej tragedii łączę się w bólu i smutku i życzę każdej z rodzin wytrwałości i siły w uporządkowaniu sobie życia na nowo.



GDY WSZYSTKO SIĘ WALI I TRACI BLASK - TO NA KOŃCU DROGI MUSI SIĘ ZNALEŹĆ MAŁE ŚWIATEŁKO NADZIEJI.